Klasyfikacja środków trwałych

"Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku
trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych
Z menu Ewidencja wybierz Klasyfikacja środków trwałych. Zostanie wywołane okno klasyfikacji środków trwałych z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje.
Klasyfikacja Środków Trwałych wyodrębnia na pierwszym szczeblu podziału 10 następujących jednocyfrowych grup środków
trwałych:
0 GRUNTY
1 BUDYNKI I LOKALE, SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU MIESZKALNEGO ORAZ SPÓŁDZIELCZE PRAWO DO LOKALU NIEMIESZKALNEGO
2 OBIEKTY INŻYNIERII LĄDOWEJ I WODNEJ
3 KOTŁY I MASZYNY ENERGETYCZNE
4 MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY OGÓLNEGO ZASTOSOWANIA
5 SPECJALISTYCZNE MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY
6 URZĄDZENIA TECHNICZNE
7 ŚRODKI TRANSPORTU
8 NARZĘDZIA, PRZYRZĄDY, RUCHOMOŚCI I WYPOSAŻENIE
9 INWENTARZ ŻYWY
Wymienione wyżej grupy środków trwałych dzielą się na drugim szczeblu podziału klasyfikacyjnego na podgrupy, którym nadane zostały symbole dwucyfrowe.
Wprowadzono też trzeci szczebel podziału klasyfikacyjnego środków trwałych tam, gdzie okazało się to niezbędne.
Wyodrębnia on w ramach poszczególnych podgrup rodzaje obiektów, którym nadano symbole trzycyfrowe.
Struktura symboli KŚT jest następująca:
1 - grupa
1 2 - podgrupa
1 2 3 - rodzaj"

Klasyfikację Rodzajową Środków Trwałych (KRŚT) można wyswitlić w postaci listy (zakladka Widok 2) lub drzewka (zakladka Widok 1) - rysunek powyżej.

Po wybraniu pozycji na liscie jest pokazane przypisanie środka trwalego odpowiednio do PKOB lub PKWiU.
Podziały występujące w grupie 1 i 2 zdefiniowano w oparciu o grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Jest to pokazane .
"Środkom trwałym objętym grupami od 3 do 9 przypisano odpowiednie symbole Polskiej
Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), w wielu miejscach jednak powiązanie to ma charakter
orientacyjny.
W przypadkach, gdy tylko część danego grupowania w/w klasyfikacji można było przypisać
do odpowiedniego grupowania KŚT, po symbolach PKOB i PKWiU wpisano znak ”x”. Gdy
przypisanie konkretnych symboli ww. klasyfikacji było niemoŜliwe w kolumnie powiązania
umieszczono znak ”-”.

W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się
pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania
wyrobów i świadczenia usług. Moze być nim np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp.
Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw.
obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego
typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe, itp.
Z punktu widzenia funkcji jakie poszczególne obiekty spełniają w procesie wytwarzania lub
w toku nieprodukcyjnego uzytkowania rozróznia się cztery zasadnicze zbiory środków trwałych,
mianowicie:
- pierwszy - nieruchomości - obejmujący grunty, budynki oraz obiekty inżynierii lądowej i wodnej;
środki trwałe zaliczone do tego zbioru zapewniają odpowiednie warunki do prowadzenia
procesów produkcyjnych oraz działalności nieprodukcyjnej,
- drugi - obejmujący maszyny, urządzenia techniczne i narzędzia, tj. środki trwałe, którymi
oddziałuje się bezpośrednio na przedmioty pracy, tj. surowce, materiały itp.
- trzeci - obejmujący środki transportu słuŜące do przemieszczania (przewożenia) przedmiotów i
osób,
- czwarty - obejmujący inwentarz żywy.
Ulepszenia w obcych środkach trwałych klasyfikowane są w odpowiednich grupach (od 0 do
9), w zależności od środka trwałego, którego dotyczą."

Tekst GUS-u
KŚT wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów
z dnia 30 grudnia 1999 r. (DZ. U. Nr 112, poz. 1317)
wraz ze zmianami z 2002 r. (Dz. U. Nr 18, poz. 169)
oraz z 2004 r. (Dz. U. Nr 260, poz. 2589).